தமிழின் தனியியல்புகள்

தமிழின் தனியியல்புகள்

தமிழ் மொழி, வரலாற்றுக் காலத்துக்கு முற்பட்ட ஒரு பழமையான மொழி. தெற்கே இருந்த பழங்கால பாண்டிய நாடு கடலில் மூழ்கியதாலும், அங்கு எழுந்த முதல் இரண்டு சங்க காலங்களின் நூல்கள் தமிழ்ப் பகைவர்களால் அழிக்கப்பட்டதாலும், தமிழின் தனித்துவமான பண்புகளை நீண்ட கால நடுநிலையான ஆய்வுகள் இல்லாமல் தலைமைத் தமிழ்ப் பேராசிரியர்களாலும் முழுமையாக அறிந்து கொள்ள முடியவில்லை. அந்தத் தனியியல்புகள் பின்வருமாறு:

1. தொன்மை

தண்டியலங்கார உரையில் மேற்கோளாகக் காட்டப்பட்டுள்ள பழம் பாடல் ஒன்று,

“ஓங்க லிடைவந் துயர்ந்தோர் தொழவிளங்கி ஏங்கொலிநீர் ஞாலத் திருளகற்றும் – ஆங்கவற்றுள் மின்னேர் தனியாழி வெங்கதிரொன் றேனையது தன்னே ரிலாத தமிழ்’’

என்று தமிழை உலகத்தின் இருளைப் போக்கும் ஒளிமிக்க கதிரவனாகக் கூறுகிறது. இதன் மூலம், தமிழ் உலகின் முதல் தாய்மொழியாகவும், மேன்மையான தனிச் செம்மொழியாகவும் கருதப்படுகிறது என்பதை உணர்த்துகிறது. அதனாலேயே, அந்தப் பாடலைப் பாடியவர் தமிழை ஒப்புயர்வற்ற மொழி என்று கூறி முடித்தார்.

எட்டாம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்ட புறப்பொருள் வெண்பா மாலையின் ஆசிரியர் ஐயனாரிதனார், குறிஞ்சியும் முல்லையும் கலந்த பாலை நிலத்து மறவர் குடியின் பழைமையைக் குறிப்பிடும்போது,

“பொய்யகல நாளும் புகழ்விளைத்த லென்வியப்பாம் வையகம் போர்த்த வயங்கொலிநீர் – கையகலக் கற்றோன்றி மண்டோன்றாக் காலத்தே வாளோடு முற்றோன்றி மூத்த குடி’’ (பு. வெ. 35)

என்று கூறியிருப்பது கவனிக்கத்தக்கது. குறிஞ்சி, முல்லை நிலங்களில் வாழ்ந்தவர்கள் மிகப்பழமையான தமிழ்க் குடியினர் ஆவர். அவர்களின் குடியின் தொன்மையைக் கூறும்போது, தமிழின் தொன்மையும் சேர்த்துக் கூறப்பட்டதாகிறது.

இனி, முத்தமிழில் புலமை பெற்று, முற்றும் துறந்த சேர முனிவரான இளங்கோவடிகள், கி.பி. 2ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் இயற்றிய சிலப்பதிகாரத்தில்,

“பஃறுளி யாற்றுடன் பன்மலை யடுக்கத்துக் குமரிக் கோடுங் கொடுங்கடல் கொள்ள வடதிசைக் கங்கையு மிமயமுங் கொண்டு தென்றிசை யாண்ட தென்னவன் வாழி’’ (11:19-22)

என்று பாடியுள்ளார். இதற்கு அடியார்க்குநல்லார் எழுதிய உரையில், “அக்காலத்தில், அவர் நாட்டுத் தென்பாலி முகத்திற்கு வடவெல்லை யாகிய பஃறுளியென்னு மாற்றிற்கும் குமரியென்னு மாற்றிற்குமிடையே எழுநூற்றுக் காவதவாறும், இவற்றின் நீர்மலிவானென மலிந்த ஏழ்தெங்க நாடும், ஏழ்மதுரை நாடும், ஏழ் முன்பாலை நாடும், ஏழ் பின்பாலை நாடும், ஏழ்குன்ற நாடும், ஏழ்குணகாரை நாடும், ஏழ்குறும்பனை நாடும் என்னும் இந்த நாற்பத்தொன்பது நாடும், குமரி கொல்லம் முதலிய பன்மலை நாடும் காடும் நதியும் பதியும் தடநீர்க்குமரி வடபெருங் கோட்டின்காறும், கடல் கொண்டொழிதலாற் குமரியாகிய பௌவமென்றாரென்றுணர்க” என்று விளக்கம் அளித்துள்ளார். இது தென்மாவாரியில் மூழ்கிப்போன பழம்பாண்டி நாட்டையும் அதன் பரப்பையும் உணர்த்துகிறது.

பஃறுளி ஆற்றுக்கும் குமரி ஆற்றுக்கும் இடைப்பட்ட தொலைவின் அளவும், பல்வேறு நிலப்பகுதிகளின் பெயர்களும், அழிந்துபோன முந்தைய நூல்களில் அல்லது உரைகளில் குறிப்பிடப்பட்டிருக்க வேண்டும். அடியார்க்குநல்லார் அவற்றை புதிதாகக் கட்டிக் கூறியிருக்க முடியாது.

இறையனார் அகப் பொருள் உரையில் காணப்படும் மூன்று சங்கங்களின் வரலாற்றில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள, தென்மதுரைத் தலைச் சங்கமும், கபாடபுரம் இடைச் சங்கமும், கடலில் மூழ்கிப்போன பழம்பாண்டி நாட்டில் இருந்தவை.

தமிழின் தொன்மை குறித்த சான்றுகள் – ஒரு பார்வை

தொன்மை குறித்த கூடுதல் தகவல்கள்

சங்க இலக்கியங்கள், கல்வெட்டுகள், நாணயங்கள், பிற மொழிகளில் காணப்படும் கடன்வாங்கப்பட்ட சொற்கள் போன்ற பல்வேறு ஆதாரங்கள் தமிழின் தொன்மைக்குச் சான்றாக உள்ளன. மொழியியல் ஆய்வுகளும், தமிழ் மொழியின் தனித்துவமான ஒலிப்பு முறைகள், இலக்கணக் கட்டமைப்புகள், சொற்களின் உருவாக்கம் போன்றவற்றின் மூலம் அதன் பழமையைப் பறைசாற்றுகின்றன.

தொடக்க காலத் தமிழ்ச் சமுதாயத்தின் வாழ்க்கை முறை, பண்பாடு, கலை ஆகியவை சங்க இலக்கியங்களில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. இது தமிழ் மொழியின் வரலாற்றை மட்டுமல்லாமல், தமிழர்களின் வரலாற்றையும் அறிந்துகொள்ள உதவுகிறது.

தமிழின் தொன்மையை ஆராய்வது என்பது ஒரு தொடர்ச்சியான செயல்பாடு. புதிய கண்டுபிடிப்புகள், ஆய்வுகள் மூலம் தமிழின் பழமை பற்றிய மேலும் பல தகவல்களை நாம் அறிய முடியும்.