சுவாமி விவேகானந்தர்: ஒரு முழுமையான வாழ்க்கை வரலாறு

சுவாமி விவேகானந்தர்: ஒரு முழுமையான வாழ்க்கை வரலாறு

இந்திய ஆன்மீக மறுமலர்ச்சியின் சிற்பியும், உலகளவில் இந்தியப் பண்பாட்டின் பெருமையை நிலைநாட்டியவருமான சுவாமி விவேகானந்தர், இன்றும் கோடிக்கணக்கான இளைஞர்களுக்கு உத்வேகமாகத் திகழ்கிறார். அவரது வாழ்க்கை, அறிவு, ஞானம், வீரம், தியாகம் ஆகியவற்றின் சங்கமம்.

1. பிறப்பு மற்றும் இளமைப் பருவம் (1863 – 1881):

சுவாமி விவேகானந்தரின் இயற்பெயர் நரேந்திரநாத் தத்தா. அவர் 1863 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி 12 ஆம் தேதி கல்கத்தாவில் (தற்போதைய கொல்கத்தா) ஒரு தத்தா குடும்பத்தில் பிறந்தார். அவரது தந்தை விஸ்வநாத் தத்தா கல்கத்தா உயர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கறிஞராக இருந்தவர். மேற்கத்தியக் கல்வியிலும், பல்வேறு மொழிகளிலும் தேர்ச்சி பெற்றவர். அவரது அன்னை புவனேஸ்வரி தேவி, பக்தியும், அன்பும், சகிப்புத்தன்மையும் நிறைந்த ஒரு பெண்மணி.

நரேந்திரநாத் இளமையிலேயே அசாத்தியப் புத்திசாலித்தனத்துடனும், கேள்விகள் கேட்கும் குணம் கொண்டவராகவும் விளங்கினார். அவரது நினைவாற்றல் அபாரமானது. விளையாட்டிலும், உடற்பயிற்சியிலும் ஆர்வம் கொண்டிருந்தார். சிறு வயதிலேயே ஆன்மீகத் தேடலும், தியானப் பயிற்சியும் அவருக்குள் துளிர்விட்டன. அநீதியைக் கண்டால் பொங்கி எழும் பண்பு அவரிடம் இயல்பாகவே இருந்தது.

2. கல்வி மற்றும் ஆன்மீகத் தேடல் (1881 – 1884):

நரேந்திரநாத் கல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தின் கீழ் இயங்கி வந்த ஸ்காட்டிஷ் சர்ச் கல்லூரியில் (Scottish Church College) கல்வி பயின்றார். மேற்கத்தியத் தத்துவம், வரலாறு, இலக்கியம், அறிவியல் போன்ற பல்வேறு துறைகளில் ஆழ்ந்த அறிவு பெற்றார். தர்க்கம், பகுத்தறிவு ஆகியவற்றில் மிகுந்த நம்பிக்கை கொண்டிருந்தார். கடவுள் இருக்கிறாரா என்ற கேள்வியும், அதன் உண்மைத்தன்மையும் அவரை அலைக்கழித்தன.

இந்தக் காலகட்டத்தில், அவர் பிரம்ம சமாஜ இயக்கத்தில் ஈர்க்கப்பட்டார். ஆனால், அவரது ஆத்மார்த்தமான கேள்விகளுக்கு அங்கு திருப்திகரமான பதில்கள் கிடைக்கவில்லை. கடவுளை நேரில் கண்ட ஒருவரைக் காணும் தாகம் அவருக்குள் அதிகரித்தது.

3. ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சருடன் சந்திப்பு (1881 – 1886):

தனது ஆன்மீகத் தேடலின் உச்சகட்டத்தில், நரேந்திரநாத் பலரிடம் “நீங்கள் கடவுளைப் பார்த்திருக்கிறீர்களா?” என்ற கேள்வியைக் கேட்டார். அக்கேள்விக்கு திருப்தியான பதில் கிடைக்காத நிலையில், ஒரு நாள், தனது ஆங்கிலப் பேராசிரியர் வில்லியம் ஹேஸ்டி மூலமாக, தட்சிணேஸ்வரம் காளிகோயிலின் பூசாரியும், மகானுமான ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சரின் பெயரை அறிந்தார்.

1881 ஆம் ஆண்டு, நரேந்திரநாத் தட்சிணேஸ்வரம் சென்று ராமகிருஷ்ணரைச் சந்தித்தார். தான் கேட்ட அதே கேள்வியை ராமகிருஷ்ணரிடமும் கேட்டார்: “ஐயா, நீங்கள் கடவுளைப் பார்த்திருக்கிறீர்களா?” அதற்கு ராமகிருஷ்ணர் ஒரு கணம் கூடத் தயங்காமல், “ஆம், நான் கடவுளைப் பார்த்திருக்கிறேன். உன்னைக் காண்பதை விடவும் தெளிவாக நான் அவரைக் காண்கிறேன். நீ வேண்டுமானால் உனக்கும் அவரைக் காட்ட முடியும்” என்று கூறினார். இந்த பதில் நரேந்திரநாத்தை வியக்க வைத்தது.

இந்த முதல் சந்திப்பு நரேந்திரநாத்தின் வாழ்க்கையில் ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தது. ராமகிருஷ்ணரின் தூய அன்பு, நிபந்தனையற்ற கருணை, மற்றும் ஆன்மீக அனுபவம் ஆகியவை நரேந்திரநாத்தின் பகுத்தறிவை வியக்க வைத்தன. ஆரம்பத்தில் சந்தேகத்துடனும், விமர்சனத்துடனும் ராமகிருஷ்ணரின் போதனைகளை அணுகிய நரேந்திரநாத், நாளடைவில் அவரது ஆன்மீக ஆற்றலையும், தெய்வீக நிலையையும் உணர்ந்து முழுமையாகச் சரணடைந்தார். ராமகிருஷ்ணர் நரேந்திரநாத்தை “நரேன்” என்று அன்புடன் அழைத்தார். அவரை ஒரு சிறந்த சீடராகவும், தனது ஆன்மீக மரபின் வாரிசாகவும் கண்டார்.

4. துறவறமும் பரிவ்ராஜக வாழ்க்கையும் (1886 – 1893):

1886 ஆம் ஆண்டு ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணர் மகாசமாதி அடைந்தார். குருவின் மறைவு நரேந்திரநாத்தையும், அவரது இளம் சீடர்களையும் பெரிதும் பாதித்தது. ராமகிருஷ்ணரின் ஆசியுடனும், வழிகாட்டுதலுடனும், நரேந்திரநாத் மற்றும் அவரது சகோதரத் துறவிகள் (சீடர்கள்) துறவறம் பூண்டு, சந்நியாசிகள் ஆயினர். நரேந்திரநாத் “சுவாமி விவேகானந்தர்” என்ற பெயரை ஏற்றார்.

குருவின் மறைவுக்குப் பிறகு, விவேகானந்தர் ஒரு பரிவ்ராஜகராக, அதாவது அலைந்து திரியும் துறவியாக இந்தியா முழுவதும் யாத்திரை மேற்கொண்டார். கன்னியாகுமரி முதல் இமயமலை வரை, அவர் இந்தியாவின் பன்முகத்தன்மையை, அதன் வளமான ஆன்மீக மரபை, அதே சமயம் அதன் தரித்திர நிலையையும், மக்களின் அறியாமையையும் நேரில் கண்டார். இந்தியாவின் வலிமையையும், அதே சமயம் அதன் பலவீனங்களையும் அவர் உணர்ந்தார். மக்களின் துயரங்களையும், வறுமையையும் கண்டு அவரது இதயம் உருகியது. இந்தியாவின் ஆன்மீக ஞானத்தை உலகிற்கு எடுத்துச் செல்ல வேண்டும் என்றும், அதே சமயம் இந்தியாவின் மக்களை வறுமையிலிருந்தும், அறியாமையிலிருந்தும் மீட்டெடுக்க வேண்டும் என்றும் இந்த யாத்திரையின் போது உறுதிபூண்டார்.

5. உலக மதங்களின் பாராளுமன்றம், சிகாகோ (1893):

விவேகானந்தரின் இந்தியப் பயணத்தின் உச்சகட்டமாகக் கன்னியாகுமரியில் உள்ள ஒரு பாறையில் (விவேகானந்தர் பாறை) அவர் தியானம் செய்து மூன்று நாட்கள் கழித்தார். அப்போது, இந்தியாவின் ஆன்மீகச் செல்வத்தை மேற்கத்திய நாடுகளுடன் பகிர்ந்து கொள்ளவும், அதன் மூலம் இந்தியாவின் வளர்ச்சிக்கு நிதி திரட்டவும் அவருக்கு ஒரு புதிய பார்வை கிடைத்தது.

தனது குருவின் ஆசியுடனும், சில அன்பர்களின் உதவியுடனும், விவேகானந்தர் 1893 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவிற்குப் பயணமானார். அங்கு சிகாகோவில் நடைபெறவிருந்த உலக மதங்களின் பாராளுமன்றத்தில் கலந்து கொள்ளும் நோக்கத்துடன் சென்றார். ஆரம்பத்தில் அவருக்கு அங்கு அனுமதி கிடைப்பதில் சிரமங்கள் இருந்தன. இருப்பினும், விடாமுயற்சியுடனும், சில நல் உள்ளங்களின் உதவியுடனும், அவர் பாராளுமன்றத்தில் பேசுவதற்கான வாய்ப்பைப் பெற்றார்.

செப்டம்பர் 11, 1893 அன்று, சுவாமி விவேகானந்தர் தனது வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க உரையைத் தொடங்கினார். “அமெரிக்க சகோதரிகளே, சகோதரர்களே!” என்று அவர் தனது உரையைத் தொடங்கும்போது, அரங்கமே கரவொலியால் அதிர்ந்தது. அவரது கவர்ச்சியான தோற்றமும், ஆழமான குரலும், அசாத்தியமான கருத்துக்களும் அனைவரையும் மெய்சிலிர்க்க வைத்தன. அவர் இந்து மதத்தின் உண்மையான தத்துவத்தையும், அதன் சர்வமத சமரசக் கொள்கையையும், ஒருமைப்பாட்டையும் உலகிற்கு எடுத்துரைத்தார். “அனைத்து மதங்களும் ஒரே இறைவனை நோக்கிச் செல்லும் பாதைகளே” என்ற அவரது கருத்து, உலக மதத் தலைவர்களிடையே ஒரு புதிய புரிதலை ஏற்படுத்தியது.

6. மேற்கில் பணி மற்றும் போதனைகள் (1893 – 1897):

சிகாகோ உரையின் வெற்றிக்குப் பிறகு, விவேகானந்தர் மேற்கத்திய உலகில் ஒரு பிரபல ஆன்மீகத் தலைவரானார். அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பா முழுவதும் சொற்பொழிவுகள் ஆற்றினார். வேதாந்தக் கருத்துக்களைப் பரப்பினார். நியூயார்க், லண்டன் போன்ற நகரங்களில் வேதாந்த சங்கங்களை நிறுவினார். பல மேற்கத்திய சீடர்களைப் பெற்றார். அவர்களில் சகோதரி நிவேதிதா (மார்கரெட் நோபிள்), சுவாமி அபலாநந்தா (சாரா புல்), சுவாமி கிர்பானந்தா (லிவோலியா மரியான்) போன்றோர் குறிப்பிடத்தக்கவர்கள்.

மேற்கத்தியர்களுக்கு வேதாந்தத்தின் நடைமுறைப் பயன்பாட்டை அவர் போதித்தார். ஆன்மீகம் என்பது ஏதோ ஒரு சடங்கு அல்ல; அது அன்றாட வாழ்வில் அச்சமின்றி, வலிமையுடன் வாழ்வதற்கான ஒரு வழி என்றார்.

7. இந்தியா திரும்புதல் மற்றும் நிறுவனங்கள் நிறுவுதல் (1897 – 1902):

1897 ஆம் ஆண்டு விவேகானந்தர் இந்தியாவிற்குத் திரும்பினார். அவர் வந்திறங்கிய ராமநாதபுரம் முதல் கல்கத்தா வரை மக்கள் அவருக்கு மாபெரும் வரவேற்பு அளித்தனர். அவரது இந்திய வருகை ஒரு தேசிய உணர்வை விதைத்தது.

இந்தியா திரும்பியதும், அவர் தனது குருவின் பெயரால் “சேவை” என்ற கருத்தை மையமாகக் கொண்டு, 1897 ஆம் ஆண்டு ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண மிஷனை நிறுவினார். இதன் நோக்கம், மனிதகுலத்திற்கு கல்வி, மருத்துவம், நிவாரணம், ஆன்மீகப் பயிற்சி போன்ற பல்வேறு வழிகளில் சேவை செய்வதாக இருந்தது. “மனிதனுக்குச் செய்யும் சேவையே கடவுளுக்குச் செய்யும் சேவை” என்ற மகத்தான உண்மையை அவர் போதித்தார். 1898 ஆம் ஆண்டு, அவர் பேலூர் மடத்தை நிறுவினார். இது ராமகிருஷ்ண மடம் மற்றும் மிஷனின் தலைமையிடமாக இன்றும் திகழ்கிறது.

8. முக்கிய போதனைகள் மற்றும் தத்துவங்கள்:

சுவாமி விவேகானந்தரின் போதனைகள் அவரது தேசபக்தி, ஆன்மீக அறிவு மற்றும் நடைமுறை நோக்கு ஆகியவற்றின் வெளிப்பாடாக இருந்தன. அவரது முக்கிய கருத்துக்கள்:

• மனிதனை உருவாக்கும் கல்வி: “கல்வி என்பது தகவல்களைத் திணிப்பதல்ல, மனிதனுக்குள் இருக்கும் முழுமையை வெளிப்படுத்துவதே!” என்றார். வலிமை, தன்னம்பிக்கை, தைரியம் ஆகியவற்றை வளர்க்கும் கல்வியை வலியுறுத்தினார்.
• பயமற்ற வாழ்க்கை: “உலகில் உள்ள அத்தனை தீமைகளுக்கும் காரணம் பயம்!” என்றார். அச்சமின்மையே ஆன்மீகத்தின் முதல் படி என்று போதித்தார்.
• சேவையே கடவுள்: “ஏழையிலும், துயரப்படுபவனிலும் கடவுளைக் காண்பவனே உண்மையான பக்தன்” என்றார். நாரயணனை மனித வடிவில் காண்பதே உண்மையான வழிபாடு.
• வேதாந்தத்தின் நடைமுறைப் பயன்பாடு: வேதாந்தம் என்பது மலைக்குகைத் தத்துவமல்ல, அது அன்றாட வாழ்க்கையில் பயன்படுத்தப்பட வேண்டிய ஒன்று என்றார்.
• இளைஞர்களின் பங்கு: நாட்டின் எதிர்காலம் இளைஞர்கள் கையில் உள்ளது என்பதை உணர்த்தி, அவர்களை “எழுமின், விழிமின், குறிக்கோளை அடையும் வரை நில்லாது செல்மின்!” என்று ஊக்கப்படுத்தினார்.
• சர்வமத சமரசம்: “ஒவ்வொரு மதமும் ஒரே இறைவனை நோக்கிச் செல்லும் வெவ்வேறு பாதைகள்” என்று கூறி, அனைத்து மதங்களின் ஒற்றுமையை வலியுறுத்தினார்.

9. மகாசமாதி (1902):

அமெரிக்கா மற்றும் இந்தியா முழுவதும் ஓய்வில்லாது உழைத்து, ஆன்மீக மற்றும் சமூகப் பணிகளில் தன்னை முழுமையாக ஈடுபடுத்திக் கொண்ட விவேகானந்தரின் உடல்நலம் பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டது. 1902 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 4 ஆம் தேதி, தனது 39வது வயதில், பேலூர் மடத்தில் தியானத்தில் ஈடுபட்டிருந்தபோதே சுவாமி விவேகானந்தர் மகாசமாதி அடைந்தார். அவரது உடல் மண்ணை விட்டு மறைந்தாலும், அவரது ஆன்மீக ஒளி இன்றும் உலகெங்கும் பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கிறது.

10. சுவாமி விவேகானந்தரின் மரபு:

சுவாமி விவேகானந்தர் இந்தியாவிற்கு ஒரு புதிய அடையாளத்தையும், உலகிற்கு ஒரு புதிய ஆன்மீகப் பார்வையையும் வழங்கினார். அவர் தேசபக்தியின் உருவமாக, ஆன்மீகத்தின் தூதுவராக, இளைஞர்களின் வழிகாட்டியாகத் திகழ்கிறார். ராமகிருஷ்ண மடம் மற்றும் மிஷன் அவரது லட்சியங்களையும், போதனைகளையும் இன்றும் உலகெங்கும் பரப்பி வருகின்றன. அவரது வார்த்தைகள் இன்றும் கோடிக்கணக்கான மக்களின் வாழ்வில் ஒளியேற்றி, அவர்களுக்கு வலிமையையும், நம்பிக்கையையும், சேவையின் முக்கியத்துவத்தையும் போதித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. அவர் ஒரு மனிதர் மட்டுமல்ல, ஒரு சகாப்தம்.